D.O X You #อาจารย์โด 40 - ยามตะวันลับขอบฟ้า -
“ พี่คะ …” เสียงหวานช่างติดกระเส่าเสียจนคนฟังต้องกัดสันกรามเพื่อข่มอารมณ์ คยองซูยังคงพรมจูบไล่ไปจนถึงหลังคอ ลมหายใจของเขาหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่มือก็ลูบไล้ไปตามผิวนุ่มนิ่ม บีบเคล้นอกอิ่มอย่างปลุกเร้าแต่ก็ระวังไม่ให้ออกแรงมากไป เมื่อถึงจุดหนึ่งที่รู้สึกว่าการนั่งข้างกันแบบนี้มันห่างเหินมากเกินไป ร่างสูงก็ออกแรงยกกายบางให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก เสียงน้ำกระจายยังไม่ทันเงียบลง ริมฝีปากของทั้งคู่ก็บดเบียดเข้าหากันแล้ว จังหวะจูบไม่ได้เร่าร้อนจนได้ยินเสียงหายใจฟึดฟัด แต่ก็หนักหน่วงพอจะรู้สึกได้ว่าเนื้อปากกำลังบวมเจ่อ หลายนาทีกว่าทั้งสองจะผละออกจากกัน แต่อาจารย์โดก็ไม่ปล่อยช่องว่างให้เกิดขึ้นกับช่วงเวลาการเล้าโลมของเขา เมื่อร่างเล็กเงยหน้าขึ้นหอบหายใจ เขาก็ฉวยจังหวะจูบซับไปตามลำคอขาว เรื่อยลงมาจนถึงเนินอก เนื้อนุ่มตรงนี้เป็นที่ลับปลอดภัยพอที่เขาจะฝากรอยเอาไว้ได้ จึงไม่ทนเก็บความหมั่นเขี้ยวที่มีไว้ กดจูบหนัก ๆ จนขึ้นรอยจ้ำสองสามรอย ก่อนจะเลื่อนปลายลิ้นลงมาคลอเคลียเล่นกับยอดอกสีหวาน “ อ๊า … พี่คยองซู …” เขาทั้งดูดทั้งเคล้นคลึงอกอวบอย่างหนำใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา ตาคมจ้องมองใบหน...