Chanyeol x you: Arificial love #8 VERSACE ON THE FLOOR (NC)
รถหรูทะยานสู่ท้องถนน
ภายในรถตอนนี้หญิงสาวที่นั่งอยู่ใจเต้นไม่เป็นระส่ำ
เมื่อนึกถึงว่าอะไรที่จะเกิดขึ้นกับเธอต่อจากนี้
สิ่งที่เธอจินตนาการไปถึงไหนต่อไหนทำให้หวามไหวในช่องท้องเป็นระยะ
เอี๊ยดดดด
อยู่ๆยานพาหนะก็หยุดลงที่ริมทางมืดสลัว
เส้นทางนอกเมืองในเวลาแบบนี้ไม่มีใครผ่านไปมามากนัก
รวมถึงฟิล์มที่กั้นกระจกกับการมองเห็นจากภายนอกทำให้ยากต่อการรับรู้สถานการณ์ภายใน
“หยุดทำไมคะ?”
“พี่ว่าที่บ้าน .. มันไกลไป” ไม่ว่าเปล่า
ชานยอลปลดเข็มขัดแล้วเลื่อนปรับเบาะนั่งให้อยู่ในตำแหน่งที่เขาต้องการ
ก่อนจะเคลื่อนตัวปลดเข็มขัดแล้วยกคนตัวเล็กออกมาจากที่
ให้มานั่งคร่อมเขาที่เบาะคนขับ
ก่อนจะโหมไฟปรารถนาที่ปะทุตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนใส่เธออย่างไม่ทันตั้งตัว
ริมฝีปากอุ่นจู่โจมเค้นไปที่ปากบางๆของคนด้านบน
ไม่นานมันก็เปิดออกปล่อยให้ลิ้นร้อนรุกล้ำเก็บเกี่ยวความหวานภายใน
ฝ่ามือหนาไล้ไปทั่วร่าง บีบสะโพกแน่นและจับให้เธอโยกตัวเบาๆ
ก่อนจะเลื่อนปลดซิปของเดรสที่อยู่ด้านหลังแล้วดึงลงเผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่ม
“อื้ออออ .. พะ พี่ชาน อึก..ยอล ..” ร่างบางเชิดหน้าขึ้นหอบหายใจหลังจากริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ
เธอแอ่นอกขึ้นเล็กๆให้ร่างสูงได้รุกล้ำเล่นมันตามความพอใจ
บราเซียสีดำที่ตะขอเกี่ยวอยู่ด้านหน้า
ถูกปลดออกด้วยความชำนาญจากปากของร่างสูง หน้าอกกลมกลึงปลายยอดสีอ่อนปรากฏต่อสายตา
ไม่รอช้า
ลิ้นร้อนๆถูกลากเข้าสัมผัสและดูดมันเล่นเบาๆสร้างความเสียวสะท้านไปทั่วร่างของคนถูกกระทำ
“อ๊ะ ฮ๊ะ .. อื้อออ” มือบางสอดเข้ากลุ่มผมหนาแล้วจิกระบาย
เสียงครางกระเส่าของร่างที่อยู่ด้านบนยิ่งเร้าความต้องการของร่างสูงให้ปะทุมากขึ้นจนแทบจะยั้งตัวเองไม่อยู่
ชานยอลละความสนใจจากอกอิ่มชั่วคราว
เขาเงยมองดูใบหน้าขึ้นสีของคนตัวเล็ก ริมฝีปากบวมน้อยๆ
สายตาปรือจากอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้า อกกระเพื่อมเบาๆจากการหอบ
มันช่างเร้าอารมณ์เขาให้พลุ่งพล่าน
เขาพินิจภาพตรงหน้าไม่นานนักก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่ยังคงปกปิดส่วนที่เหลือออก
เดรสเวอร์ซาเช่แบรนด์โปรดของเธอถูกเขาทิ้งลงกับพื้นราวกับของไร้ราคา
ในขณะที่ถูกจับเปลือย คนตัวเล็กเองก็ไม่ปล่อยให้ร่างสูงกระทำอยู่ฝ่ายเดียว
เธอถอดแจ็คเก็ตหนังที่แฟนหนุ่มสวมอยู่ ตามด้วยเสื้อด้านใด
เผยให้เห็นกล้ามเนื้อแข็งแรงเซ็กซี่ที่ถูกซ่อนไว้ เลื่อนลงปลดเข็มขัดก่อนจะปลดกระดุมและเลื่อนซิปลงอย่างใจร้อน
มือนุ่มนิ่มสัมผัสความเป็นชายที่ตื่นตัวอยู่ภายใต้อันเดอร์แวร์สีเข้มอย่างไร้ความเขินอายใดๆจากอารมณ์ที่ครอบงำเธออยู่ตอนนี้
“อื้มมมม .. ยู” เสียงทุ้มครางเบาๆภายในลำคอ
และเรียกชื่อคนบนร่างอย่างพอใจ ก่อนพลิกให้ร่างบอบบางมาอยู่ใต้ร่างแทนที่เขาแล้วยกขาเรียวขึ้นเปิดออกให้แทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกลางได้แล้วเกี่ยวแพนตี้ตัวบางให้ร่างเธอเปล่าเปลือยไร้สิ่งใดปกปิดได้อีก
แม้มีเพียงแสงสลัวที่ตกกระทบร่างนวลเนียนแต่มันก็ไม่ทำให้ทำให้เขาเห็นความน่าหลงใหลน้อยลงไปเลย “นี่ครั้งแรก .. พี่จัดการเอง” พูดจบร่างสูงก็จู่โจมครอบครองริมฝีปากบางอีกครั้ง
ในขณะเดียวกันที่นิ้วแกร่งเลื่อนไล้กลีบดอกไม้ด้านล่างที่ดูเหมือนว่าตอนนี้มันจะพร้อมเต็มที่แล้ว
ก่อนมือหนาจะเลื่อนดึงอันดอร์แวร์ของตัวเองลงจับแท่งร้อนรูดขึ้นลงช้าๆ
แล้วล้วงคอนดอมที่เขาพกเตรียมไว้ตลอดออกมาจากกระเป๋ากางเกง เขาผละใบหน้าออก
ใช้ฟันฉีกซองและสวมมัน
เมื่อพร้อมดีแล้วก็ค่อยๆจ่อที่ทางรักสีสดแล้วดันเข้าเบาๆอย่างทะนุถนอม
“อื้อ! พี่ชาน.. อ๊ะ!” สีหน้าของคนตัวเล็กเหยแกเพราะความเจ็บที่แล่นแปลบจากการถูกรุกล้ำด้านล่าง
มือบางจิกเล็บลงที่ไหล่หนาระบายความรู้สึก
“อ๊าห์ .. ยู ..
” เสียงทุ้มปล่อยครางอย่างพอใจ
ช่องทางคับแน่นที่ไม่เคยถูกรุกล้ำทำให้เขาต้องค่อยๆดันกายใหญ่โตของตัวเองช้าๆจนสุด
เขาแช่มันไว้รอคนใต้ร่างปรับตัว
ความคับแน่นมันทำกายเขาปวดหนึบแต่ก็ต้องข่มอารมณ์ไว้
ก่อนจะเริ่มขยับเป็นจังหวะช้าๆเมื่อเธอเริ่มพร้อมขึ้นแล้ว
"อ๊ะๆๆๆ อื้อ ฮ๊ะ! อึกก .. อ๊า อื้มม อ๊ะๆ” หน้าสวยเชิดขึ้นร้องครางไม่หยุดประสานกับเสียงทุ้มในลำคอของร่างสูง
และจิกเล็บลงกับต้นแขนแกร่งเพื่อระบายความรู้สึกปั่นป่วยภายใน
ความร้อนแรงของเซ็กส์ที่ดำเนินอยู่ทำให้ฮีทเตอร์แทบไม่มีความจำเป็นเลยสักนิด
อุณหภูมิที่ปะทุอยู่ภายในช่างสวนทางกับอากาศยะเยือกข้างนอกนั่น
ความเจ็บปวดเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่าน
คนตัวเล็กค่อยๆเรียนรู้ที่จะขยับร่อนสะโพกให้รับจังหวะของกายด้านบนที่โถมเข้ามา
จนร่างสูงยกยิ้มมุมปากชอบใจ มือหนาสอดเข้าใต้ข้อพับเพื่อต้องการให้เธอเปิดขาออกกว้างอีกแล้วขยับเน้นแกนกายให้เข้าลึกสลับกับขยับถี่ตักตวงความรู้สึกดีอย่างเอาแต่ใจ
ตับ! ตับ! ตับ!
"อ๊ะๆ พี่ .. ชะ .. ชานยอล อ๊ะๆ! สะเสียว! ..
อื้อๆๆ อึก .." ตาหวานปรือฉ่ำมองคนบนร่าง
ความรู้สึกแปลกใหม่ที่เกิดกับร่างกายทำให้คนตัวเล็กล่องลอยไปไหนต่อไหน
สัมผัสที่รอคอยมาเนิ่นนานทำให้หัวใจของเธอถูกเติมเต็ม
บทรักครั้งแรกในชีวิตที่หนักหน่วงเอาการและช่างห่างไกลจากจินตนาการแสนหอมหวานนุ่มนวลที่วาดไว้
แต่เธอก็พร้อมจะรับมันไว้หากคนที่ทำคือพัคชานยอลที่เธอรักหมดใจ
"อื้มม .. อ๊าาาห์ .. พี่ขอนะ"
ตาคมสบกับอีกฝ่ายพยายามสื่อควาหมายบางอย่าง
แต่ก่อนที่ร่างเล็กจะเข้าใจมันก็ถูกร่างสูงถอนกายออกไปแล้วจับให้เธอคว่ำหน้าลงกับเบาะ
ก่อนสะโพกมนจะถูกยกขึ้นแล้วแท่งเนื้อร้อนก็เข้าแทรกอีกครั้งแต่มันหนักกว่าเมื่อครู่นี้มาก
"อึก! ฮ๊ะ! ฮ๊ะๆ! อ๊า!"
ใบหน้าหวานเหยเกด้วยความจุกที่มาพร้อมกับความเสียวซ่านราวกับร่างจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
รถคันหรูขยับโยกไปตามจังหวะรักหนักหน่วง ในขณะที่สะโพกทำงานเป็นอย่างดี
เรียวนิ้วของคนด้านหลังก็เลื่อนมาที่ด้านหน้าไปที่บริเวณกลีบดอกไม้ฉ่ำแล้วกดเข้าจุดกระสั่นไปพร้อมๆกับแท่งร้อนที่ขยับเข้าออก
"อ๊ะ! อ๊าา! มะ อึก .. อื้อ .. พี่ชานยอล ..
ฮ๊าาา มันสะเสียววว อึก .. มะวะ อ๊าาา!!" คนตัวเล็กกระตุกตัวเกร็งเมื่อการปรนเปรอจากร่างสูงทำให้สมองเธอโล่งไปหมด
ร่างบอบบางสั่นเทาเล็กๆจากร่างกายที่เสียววาบขึ้นมา
“อ๊าห์ ..” สะโพกสอบค่อยๆขยับช้าลง
เขากดเน้นย้ำเข้าไปภายในช่องรักราวกับต้องการแกล้งให้คนใต้ร่างขาดใจ
ก่อนจะถอนกายออกและไม่ปล่อยให้อีกคนได้พักหายใจนานนัก
เขาจับร่างของเธอให้พลิกกลับมาหาและสอดใส่แกนกายที่ยังคงไม่ปลดปล่อยเข้าไปอีกครั้ง
“อื้อออ!! อ๊ะๆๆ! อ๊า! พะ! พี่ชานยอล! .. อ๊าาาง! ..” คนตัวเล็กบิดเร่าๆจากการกระทำของคนข้างบน
มือบางทาบไว้กับแผงอกแกร่งและข่วนมันจนเป็นรอย
ดูเหมือนการกระทำของเธอจะยิ่งปลุกสัญชาตญาณดิบของเขาให้ออกมา
เพราะยิ่งคนตัวเล็กทำให้เขามีแผลมากเท่าไหร่
แรงที่เธอต้องรับมือก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
"ฮ๊ะ!! อ๊าาา! อ๊ะๆ พะพี่ชาน! อ๊า! ยะ .. ยู จะ
.. อึกก อ๊าง!!"
แรงขยับถี่ส่งให้กายบางกระตุกเกร็งจิกปลายเท้าและล่องเบาหวิวในอากาศอีกครั้ง
"ใจร้ายจังยู .. พี่ยังไม่เสร็จสักรอบเลยนะ"
ชานยอลโน้มลงจูบซับที่ขมับและสองข้างแก้มของคนตัวเล็กที่นอนหอบหายใจ
พลางขยับสะโพกเบาๆเพื่อหล่อเลี้ยงความเสียวซ่านก่อนจะหยุดลง
แท่งร้อนถูกถอดออกเชี่องช้าก่อนร่างอ่อนปวกเปียกจะถูกยกขึ้นตัวลอย
ตอนนี้เธอถูกจัดท่านั่งหันหน้าเข้าหาพวงมาลัยรถ
สะโพกมนถูกยกขึ้นก่อนจะกดลงให้ครอบครองความเป็นชายของร่างหนาอีกครั้ง
มือบางสองข้างถูกจัดให้จับพวงมาลัยและโน้มตัวไปด้านหน้าเล็กน้อย
“ตามสบายเลยนะคะ ถ้าถึงก่อนพี่อีก
คราวนี้จะไม่ได้กลับบ้านนะ” เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหู
และยกยิ้มอย่างชอบใจแล้วเอนตัวกับเบาะนั่ง
ได้ยินดังนั้นคนตัวบางก็ค่อยๆขยับสะโพกมนโยกไปมาช้าๆอย่างเอาอกเอาใจ
เธอค่อยๆเรียนรู้จังหวะและขยับไปตามอารมณ์
“อ๊าห์ .. อย่างนั้นแหละ” ร่างสูงส่งเสียงบ่งบอกความพอใจของเขา
มือหนาสองข้างจับสะโพกกลมกลึงบีบเค้นอย่างมันมือ สายตาคมจ้องมองดูส่วนล่างขยับเข้าออก
ทำให้ยิ่งเสียวสะท้าน ภาพที่เขาเห็นทำให้เริ่มทนไม่ไหว
ร่างสูงขยับสะโพกสวนกับคนตัวเล็กค่อยๆถี่และแรงขึ้น
“อ๊ะ! อ๊ๆ!! อื้ออ! อึก .. ฮ๊ะ! อ๊างงงง!!” การขยับสวนของคนด้านล่างทำให้ร่างบางร้องครางกระเส่าเสียงดังอย่างห้ามไม่ได้
ร่างเล็กบิดเร่าๆมือจับยึดกับพวงมาลัยรถไว้แน่น
"อย่าเพิ่งนะคนดี คราวนี้พี่ไม่ยอมหรอก"
ร่างหนารวบคนตัวเล็กเข้าไปกอดแล้วพลางขยำมือกับอกอิ่มทั้งสองข้าง
โดยที่คนบนร่างพยายามขยับสะโพกเท่าที่จะมีแรงบังคับร่างกายได้
"อื้อๆๆ อึก .. อ๊ะ! พะพี่ชะ ยอล.. ยูมะ ..มะไหว
อื้อออ .. อึก .. อ๊าๆๆ!" คนตัวเล็กสะบัดหน้าไปมาและพยายามกัดฟันระบายอารมณ์
“อื้มมม .. พี่ใกล้แล้ว
อ๊าห์ ..อดทนอีกนิดนะ ..” ร่างสูงที่ตอนนี้ใกล้จะปลดปล่อยเต็มทีขยับถี่ขึ้น
มือหนาบีบสะโพกมนตรึงไว้แล้วกระแทกอย่างเอาแต่ใจ
“ยะ ยู ก็.. อ๊ะ! อ๊ะๆ อ๊า!!!!!! อื้ออ!” / “อ๊า! อื้มมม! ซี๊ดด อ่าาห์…” เสียงของคนทั้งคู่ครางประสานเมื่อต่างคนต่างถูกส่งจนถึงจุดสูงสุดพร้อมกัน
ชานยอลจับตรึงเอวคอดเอาไว้และกระแทกสวนขึ้นไปหนักๆสองสามครั้งหลังจากที่ถึงปลายทาง
“แฮ่ก ..” ร่างเล็กทิ้งตัวฟุบกับด้านหน้าเมื่อกิจกรรมรักสิ้นสุดลง
ในขณะที่ร่างสูงทิ้งตัวลงเอนกับเบาะรถ และหอบหายใจไม่แพ้กัน
ตาคมมองไปยังเรือนร่างขาวเนียนด้านหน้าที่โยกน้อยๆจากการหอบ
ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏยิ้มร้ายขึ้นเมื่อมีความคิดหนึ่งเกิดขึ้นในหัวของเขา
ชานยอลาดันตัวขึ้นนั่งแล้วดึงร่างบางเข้ามากอดไว้
คนตัวเล็กที่เหนื่อยอ่อนทิ้งตัวพิงกับอกแกร่ง หลับตาพริ้ม และยังคงหอบหายใจน้อยๆ
“ยู .. พี่อยากเอาอีก” ร่างสูงกระซิบเสียงทุ้มที่ข้างหูก่อนจะใช้ฟันคมครูดและกัดเบาๆ
ทำให้ร่างบอบบางสั่นสะท้าน เขาขยับตัวเลื่อนเปิดลิ้นชักของตัวรถ เผยให้เห็นกล่องเล็กๆอีกหลายกล่องเรียงกันอยู่ที่ด้านในบรรจุของเขาต้องใช้
เป็นการยืนยันร่างสูงไม่ได้คิดจะหยุดเกมรักของเขาไว้เพียงเท่านี้แน่
“ดะ! เดี๋ยว! .. อ๊ะ! ..” ไม่รอการตอบรับใด ร่างหนาจับคนตัวเล็กให้อยู่ใต้ร่างอีกครั้ง
ชานยอลเลื่อนมือเปิดไฟภายในรถให้สว่างขึ้นเพราะอยากจะมองเห็นใบหน้าหวานแสดงอารมณ์ตอนถูกเขาครอบครองได้ชัดเจน
กายบางขาวเนียนหน้าอกอิ่มใหญ่จนล้นมือกับปลายยอดน่ารักสีชมพูอ่อน เอวคอดกิ่ว
หน้าท้องแบนราบที่มีไรกล้ามบางๆเป็นเลขสิบเอ็ด สะโพกผาย
กลีบเนื้ออ่อนไหวกำลังแดงระเรื่อหลังถูกเสียดสี กายเปล่าของคนตรงหน้าดูจะสวยยิ่งกว่าที่เขาจินตนาการไว้
มันช่างดูน่าทะนุถนอมไปทุกสัดส่วนแต่ก็น่าขย้ำให้อ่อนยวบในเวลาเดียวกัน
แสงไฟที่สาดสว่างแม้มันจะไม่มากนักแต่ก็พอจะทำให้ร่างที่นอนแผ่อยู่สะดุ้งตัวเบาๆและเริ่มออกอาการเขินอายอย่างเลี่ยงไม่ได้
ดวงตาวาวโรจน์ที่มองเรือนร่างเธออยู่และแทะโลมอย่างโจ่งแจ้งยิ่งทำให้กายบางสั่นระริกเพราะเริ่มรับรู้ถึงชะตากรรมของตัวเองต่อจากนี้
ขณะที่คนบนร่างกำลังเปลี่ยนคอนด้อมชิ้นใหม่สวมเข้าไปที่แก่นกายแข็งชัน
แต่เธอกลับทำอะไรไม่ถูกนอกจากนอนอ้าขารอรับเขาอยู่อย่างนั้น
“เป็นแฟนพี่ เหนื่อยหน่อยนะคะตัวเล็ก” ชานยอลโน้มหน้าลงมาใกล้
แล้วพูดด้วยน้ำเสียงพลางมองดวงหน้าหวานอย่างอ่อนโยนปนความมีเลศนัย
ก่อนจะกระตุกยิ้มร้ายที่มุมปาก
แล้วจูบซับไปตามแก้มเนียนลงมาครอบครองริมฝีปากสีกุหลาบ
ทั้งดูดและเลียเนื้อนุ่มเล่นราวกับมันเป็นเยลลี่แสนหวาน
พลางที่กลีบอ่อนไหวรู้สึกถึงว่ากำลังถูกปลายท่อนเนื้อแข็งแรงไล้ละเมียดอย่างปลุกเร้า
ฝ่ามือหนาข้างที่ว่างถูกใช้เค้นคลึงสองเต้าอวบสลับไปมาและไม่ลืมที่จะถูสีไปกับส่วนปลายยอดให้มันแข็งชัน
ก่อนจะถูกโพรงปากอุ่นร้อนเข้าครอง ดูดมันจนเกิดเสียงก้องไปทั่วรถ
“ฮ๊ะ .. อ๊า .. อ๊ะ! อื้อออ! .. อึก ..” คนตัวบางจิกเกร็งร่างและยกมือจับกับบ่าหนาเป็นที่ยึด
ขณะที่เธอกำลังถูกทำให้เพลิดเพลินกับความเสียวสยิวที่ปลายอก
ส่วนล่างก็ถูกแทรกเข้ามาอย่างเชื่องช้าจนสุดความยาวและคนบนร่างก็กดมันเน้นเข้ามาจนลึกทั้งแช่มันค้างไว้อยู่อย่างนั้น
“อ๊าห์ ..” ชานยอลผละใบหน้าออกมาพลางเปล่งเสียงในลำคออย่างพอใจ
คนใต้ร่างที่ไม่ประสีประสาแต่ก็พยายามที่จะเดินไปตามเกมรักของเขาโดยการร่อนจะสะโพกของเธอรับกายเขาที่ยังคงนิ่งค้างอยู่ราวกับรู้งาน
คนตัวเล็กที่ดูจะรู้ใจเขาไปซะทุกอย่าง
จนอดคิดไม่ได้ว่าถ้าย้อนเวลากลับไปเขาก็คงจะเลือกเธอตั้งแต่แรก
“อ๊ะ .. อื้อออ .. ฮ๊า .. ฮ๊ะ ..” เสียงเล็กครางกระเส่าพลางกายบางที่ขยับโยกเข้าหากายใหญ่โตทั้งท่าที่นอนอยู่กับเบาะนั่ง
ตากลมโตช้อนขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาของคนรักที่ตอนนี้เขาแสดงออกมากำลังถูกอกถูกใจในการกระทำของเธอไม่น้อย
“น่ารักแบบนี้ .. พี่ก็ไปไหนไม่รอดแล้วซิคะ .. หึ ..”
“อ๊าง!! ย๊ะ! อ๊ะๆ ฮ๊ะๆ! พะ .. พี่คะ!
อ๊ะๆๆ! อึก .. อื้ออ!” หลังสิ้นเสียงทุ้ม
กายบอบบางก็สะดุ้งเฮือกเมื่อเส้นความอดทนของร่างสูงขาดผึงลง
เอวคอดถูกใช้เป็นหลักยึดให้มือหนาจับไว้แน่นแล้วโถมกายของเขาเข้ามาทั้งลึกและถี่ตั้งแต่จังหวะแรก
“อ๊าห์ ซี๊ดดด .. ยูอ่า ..” ชานยอลมองสีหน้าเหยเกของคนตัวเล็กอย่างชอบใจพลางยังขยับสะโพกเข้ากระแทกถี่ก่อนจะหยุดลงครู่หนึ่งแล้วเริ่มขยับใหม่อีกครั้งจนรู้สึกถึงปลายทางอยู่รอมร่อแล้วหยุดลงก่อนจะกลับไปเริ่มใหม่แบบนี้
ทำซ้ำอยู่อย่างนั่นราวกับจงใจกลั่นแกล้งให้คนใต้ร่างทรมานจนแทบขาดใจ
กายบางบิดเร่าและร้องครางเสียงหลง ใบหน้าหวานเปรอะชื้นไปด้วยเหงื่อ
ไร้ผมสีเข้มยุ่งเหยิงติดใบหน้าและดูเธอจะเริ่มล่องลอยไร้สติ
มันยิ่งทำให้น่าเอ็นดูในสายตาของราชสีห์
ชานยอลโน้มกายจูบซับใบหน้าหวานและครอบครองริมฝีปากกระหวัดเรียวลิ้นเกี่ยวรสหวานภายในซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างไม่รู้จักเบื่อ
ขณะที่มือสอดเข้าใต้ข้อพับยกขึ้นแนบลำตัวเพื่อให้สะโพกมนยกสูงรับจังหวะของเขาได้ถนัดกว่าเดิม
กลีบอ่อนไหวนูนอวบเป็นตัวรองรับเวลาเขากระทั้นเข้าไปยิ่งทำให้รู้สึกมัวเมาในร่างกายของแฟนสาวมากขึ้นเรื่อยๆ
“อึก อื้อออออ อื้อๆๆ อ๊ะ .. ฮ๊ะ! ย๊ะ! อ๊าๆๆๆ! ฮึ๊! อื้อออ ..” ร่างเล็กที่ตอนนี้แทบไม่มีสติอยู่กับตัวยังคงเผยอปากครางเสียงหวานกระเส่าไม่เป็นภาษาจนรู้สึกถึงลำคอที่แห้งผาก
ความเสียวกระสั่นระคนจุกยังคงจู่โจมร่างกายของเธอเรื่อยๆแทบไม่ได้หยุดหายใจ
ก่อนทุกอย่างที่ดำเนินมานานจะหยุดลงและถูกพลิกร่างให้ขึ้นไปนั่งคร่อมตักเขาไว้
“รางวัลของพี่คืนนี้แม่งโคตรเด็ด
รู้แบบนี้น่าจะกลับมาแข่งตั้งนานแล้ว หึๆ ..” ใบหน้าหวานถูกประคองด้วยมือหนาที่สองข้างแก้มให้เธอจดจ้องใบหน้าของเขา
ตาคมที่แสดงความกระหายนั่นมันช่างเร้าให้เธอยิ่งรู้สึกอยากจะตกอยู่ภายใต้การครอบครองของเขาแบบนี้ไปตลอด
“อื้ออ .. ขะ .. ขอดีๆก็ได้ ไม่เห็นต้องแข่งให้เหนื่อยเลย .. (.////.)”
“ยูพูดเองนะ งั้นพี่จะขอบ่อยๆ อ๊าห์ ..” เสียงทุ้มพูดพลางขยับโยกกายช้าๆ
“อื้อ .. ฮ๊ะ .. ยูรักพี่นะคะ พี่ชานยอล อ๊า ~”
“รักพี่ .. ก็อย่าทำแบบเมื่อกี้อีก
พี่เกลียดเวลาที่มีใครคิดจะมาแตะต้องยู ถ้ามีคราวหน้าอีกล่ะก็ พี่เอามันตายแน่
แล้วยู .. ก็จะถูกลงโทษแบบนี้!”
“อื้อ! อ๊ะๆๆ! ฮ๊ะ! เสียว! อิ๊ย๊ะ! ซี๊ดดดด! อื้อ! .. พี่ .. พะ .. พี่ชะชานยอล! บะ .. เบา! อื้อ!” ภาพเหตุการณ์ที่ยัยตัวเล็กทำอะไรให้ตัวเองต้องเสี่ยง
กับสายตากระหายของคู่อริที่ใช้โลมเลียร่างกายของเธออย่างหยาบคายในระหว่างรอเวลาแข่งนั่น
ถึงยูฮวาไม่ทันได้สังเกต แต่กับชานยอล
เขาคอยมองอยู่ตลอดและป้องเธอไว้ให้พ้นจากการมองเห็น ท่าทีของศัตรูที่บ่งบอกว่ากระเหี้ยนอยากจะทำกับเธอแบบที่เขาทำอยู่ตอนนี้
ยิ่งคิดกลับไปก็ยิ่งทำให้ใจของเขาลุกเป็นไฟ และเริ่มระบายมันกับร่างบางบนกาย
มือหนาสอดจับที่ต้นขาเรียวแล้วยกร่างเธอให้โยกขึ้นลงกลืนแก่นกายของเขาตามแต่ใจ
ขณะที่ตาคมจดจ้องเขม็งใบหน้าหวานเหยเกไม่ยอมละ
ร่างเล็กสั่นโคลงไปตามแรงจากด้านล่างที่กระทั้นหนักหน่วงอย่างที่เธอไม่เข้าใจว่าพี่ชานยอลไปเอาแรงพวกนี้มาจากไหนทั้งที่เซ็กส์ครั้งนี้ดำเนินมาร่วมชั่วโมง
จนเธอหมดแรงและทรงตัวไม่ไหวและต้องทรุดตัวลงซบร่างเขาไว้และเกยหน้าลงกับลาดไหล่กว้าง
กอดกายแกร่งไว้ยึด และแม้เธอจะตกอยู่ในสภาพอย่างที่เห็น
ก็ยังถูกเขาเร่งจังหวะถี่เรื่อยๆ
“พะ! พี่ชะ ชาน .. อ๊า!
อื้อๆๆ! อึ๊! ย๊ะ! จะ .. มะหวะ ไม่ไหว! อ๊างงงง!” ร่างเล็กถูกดันให้เอนไปอิงกับพวงมาลัยรถด้านหน้าก่อนจะถูกจับยึดเอวคอดแล้วถูกร่างหนาโถมกายเข้ามาถี่เพื่อเร่งให้ถึงฝั่ง
เสียงครางกระเส่าราวจะขาดใจกรีดร้องออกมาพร้อมเสียงแตรดังสนั่นที่หลังบางของเธอกดทับมันไว้แล้วในที่สุดร่างกายทั้งคู่ก็กระตุกเกร็งเมื่อถูกส่งให้ถึงจุดเสียวสุดยอดจนทุกอย่างโล่งไปหมด
“อ๊างงง!” / “อ๊าห์!!!”
“อึก .. แฮ่ก .. พี่ชาน ..” เสียงเล็กเรียกแผ่วพลางกายที่ยังเกร็งค้างอยู่อย่างนั้น
ก่อนจะถูกดึงกลับมากอดเอาไว้แน่น
ชานยอลจูบซับไปตามต้นคอขาวเนียนเปียกชื้นและถอนกายออก
พลางเกลี่ยผมสลวยให้พ้นจากใบหน้าหวาน
แล้วค่อยๆเลื่อนริมฝีปากลงไปขบเม้มเล่นตามอกอิ่ม
ลิ้นร้อนชื้นเลียผ่านจุดยอดไหวพอให้สั่นสะท้าน
ก่อนเขาจะละออกมาและมองเธอด้วยรอยยิ้มแห่งความพอใจ
ขณะที่มือยังไม่หยุดสาละวนเค้นอกอวบที่เขาดูจะติดใจมันเป็นพิเศษ
“กลับบ้านกันเถอะค่ะ ยูง่วง .. ” เสียงหวานพูดอู้อี้พร้อมกับตาที่เริ่มปรืองัวเงีย
ชานยอลรู้ดีว่าถึงยัยตัวเล็กนี่จะโตมากแล้ว แต่เธอยังคงเป็นเด็กอนามัยที่เข้านอนเร็ว
ดึกที่สุดคงไม่เกินเที่ยงคืนและนี่ก็เลยเวลานอนของเธอมามากแล้ว
ถ้าวันไหนที่ต้องอยู่ทำงานเกินเวลานั้นก็ต้องมีเขาคอยโทรมาปลุก
บางทีคิดแล้วมันก็อดขำไม่ได้ รวมถึง .. อยากจะหาโอกาสแกล้งแบบนี้มานานแล้ว
“ถ้าพี่ไม่ให้กลับล่ะ?”
“มะ .. หมายความว่าไงคะ?” ตากลมโตที่เริ่มตระหนกช้อนขึ้นมองคนตัวสูงอย่างขอคำขยายความ
และเริ่มภาวนาขอให้สิ่งที่เธอคิดไม่ได้เป็นแบบนั้น
นี่คงเป็นครั้งแรกเลยล่ะมั้งที่เธอรู้ทันความคิดของเขา ..
“ .. ” พัคชานยอลไม่ตอบอะไรกลับมา
มีเพียงรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ ก่อนที่ปลอกที่สวมอยู่กับส่วนกลางกายจะถูกถอดออก
ขณะที่ตาใสมองตามการกระทำของเขาทุกขั้นตอนแล้วก็พบว่ามือหนาได้เอื้อมหยิบซองเล็กๆของมาจากกล่องแล้วใช้ฟันคมฉีกมันออก
“งื้อออออ ~ ไม่เอานะคะพี่ชานยอล
ยูเหนื่อยแล้ว” ร่างเล็กมุ่ยหน้าและฟาดมือเข้าที่อกแกร่งเหมือนเด็กที่กำลังโดนขัดใจและงอแงเพราะอยากนอน“ดื้อกับพี่อีกแล้วนะ ยูก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบเด็กดื้อ แบบนี้ต้องสั่งสอน!” ชานยอลจับข้อมือเล็กที่กำลังระรัวตีเขาจนคันแสบยิบๆเอาไว้
ก่อนจะพูดขู่แล้วจับยกร่างให้เธอนอนพาดไปที่เบาคนนั่งแล้วหยิบเข็มขัดราคาแพงมารัดข้อมือเล็กข้างหนึ่งไว้กับพนักพิงศีรษะ
ก่อนแก่นกายจะถูกสอดกลับเข้าไปที่เดิมในช่องทางที่กำลังแดงระเรื่อจากการถูกเสียดสี
“มะ! ไม่เอา! ยูจะฟ้องพี่มินซอก!"
"ก็แล้วแต่เลยค่ะ แต่กว่ายูจะได้ฟ้อง .. พี่ก็เสร็จไปหลายรอบแล้วล่ะ
หึ!"
"อ๊า! พี่ชาน! อ๊างงงงงง!”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น