Kai x you : What is love #45 Home Sweet Home
“พี่ว่าไม่ต้องเช็ดมันแล้วล่ะ เย็ดแม่งเลย”
“!!
อ๊ะ!”
ฟุ่บ!
คนตัวสูงโยนผ้าเช็ดตัวทิ้งแล้วหันมาสบตาพูดกับคนตัวเล็กด้วยอาการไม่ได้ดั่งใจเล็กๆที่บางอย่างไม่เป็นไปตามที่เขาวางไว้นักก่อนจะช้อนอุ้มร่างเล็กโยนลงบนฟูกเตียงแล้วดึงผ้าที่ปิดส่วนล่างอยู่ออกเผยท่อนเอ็นใหญ่โตที่กำลังแข็งขืนเต็มที่ให้ได้เห็นเต็มตา
ก่อนจะตามขึ้นไปบนเตียงแล้วลากข้อเท้าเล็กของเธอที่กำลังร่นหนีให้ลงมานอนราบตรงตำแหน่งที่เขาต้องการจากนั้นก็ขึ้นคร่อมแล้วตรึงข้อมือเล็กไว้ให้จมกับเตียงนุ่ม
“รอให้เราเริ่มก่อนมีหวังคืนนี้อดเอาแน่ๆ”
คุณชายคิมมองเหยื่อตัวน้อยของเขาที่กำลังแตกตื่นพลางส่ายหน้าและจิ๊ปากด้วยความเซ็งเล็กๆ
ก่อนจะโน้มลงกดจูบหนักๆ ดูดกลีบปากบางจนบวมเจ่อหลังจบประโยค
เขาปล่อยมือออกจากข้อมือบางแล้วไล้บีบเค้นร่างนุ่มนิ่มไปทั่วอย่างคิดถึง
ขาเรียวที่เบียดชิดถูกเปิดออกให้กายกำยำแทรกตัวอยู่ตรงกลางขณะที่เขาไล้ปลายจมูกสูดดมความหอมไปตามซอกคอขาว
“อื้อออ…อ๊าาาา พี่คะ...” เสียงหวานครางตอบรับกระเส่าเมื่อลิ้นร้อนชื้นแตะที่ยอดเม็ดบัวสีหวาน
เขาเค้นคลึงสองเต้าอวบและดูดดึงปลายยอดสลับไปมาอย่างเมามันก่อนมือข้างหนึ่งจะลงไปไล้เรียวนิ้วเล่นกับร่องที่ปิดสนิทให้มันแยกออกจากกัน
หยาดน้ำที่ปริ่มออกจากอารมณ์ของคนตัวเล็กที่ปะทุมาตั้งแต่อยู่ในห้องน้ำมันเปียกชุ่มทั่วเรียวนิ้วแกร่งและเขาก็อดไม่ได้ที่จะเอามันมาลิ้มความหอมหวาน
“คิดถึงจัง...” เสียงทุ้มเปล่งอย่างเซ็กซี่พลางสบกับตาใสๆ
ไม่ยอมละ
เธอกำลังทั้งเขินอายที่เห็นเขาโลมเลียนิ้วที่ชโลมน้ำรักและรู้สึกกระสั่นจนแทบทนไม่ไหวเพราะอีกคนกำลังเอาปลายแก่นกายถูไล้ขึ้นลงที่ร่องรักซ้ำยังคอยกดที่จุดกระสั่นเป็นระยะจนเผลอร่อนสะโพกรับอย่างต้องการ
“นี่ยูเคยรู้ตัวมั้ย ว่าตัวเองน่ะโคตรเอ็กซ์”
“อ๊ะ! อื้อๆ…อ๊า…พี่คะ…”
จงอินสอดกายใหญ่โตของเขาเข้าไปในช่องทางคับแคบเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างพร้อมแล้ว
และเขาก็ไม่สามารถกักเก็บอารมณ์ได้อีกต่อไป คิมยูไม่เคยรู้เลยว่าตาปรือฉ่ำกับหน้าแดงๆ
และคอยแต่จะกัดปลายนิ้วของตัวเองน่ะมันยั่วอารมณ์เขาได้ขนาดไหน
“อ๊าห์ ยู...” เสียงทุ้มครางต่ำอย่างพอใจ
ช่องทางที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสนอกจากเขาและตอนนี้เขากำลังสอดใส่ไปตรงๆ
อย่างไร้สิ่งกีดขวางกับเสียงครางที่เต็มไปด้วยความกระเส่าบวกเข้ากับที่เขาไม่ได้ปลดปล่อยกับใครมาพักใหญ่ก็ยิ่งทำให้ยิ่งกักเก็บความต้องการไม่อยู่
จงอินพรมริมฝีปากคอยจูบซับไปตามขมับชื้นแล้วฉกฉวยลมหายใจจากคนใต้ร่างเป็นระยะ
เขาคอยประคองใบหน้าที่เอาแต่จะหันข้างฝังลงกับหมอนให้หันมามองเขาไปพร้อมกับสะโพกสอบที่ขยับกระแทกถี่อย่างเอาแต่ใจ
“อ๊ะๆ! อ๊า! พี่...จงอิน! อื้อๆ อึก อ๊า!” เสียงหวานเปล่งครางไม่หยุดหย่อน
ท่อนเอ็นแข็งแรงที่ขยับอยู่ในร่างกายเธอมันเข้าออกจนสุดและถี่จนทั้งเสียวทั้งจุกในช่องท้อง
เธอกัดริมฝีปากเพื่อระบายและจิกเล็บลงกับต้นแขนแกร่งจนมันเป็นรอย
“ดีใช่มั้ยที่รัก” ร่างสูงครางทุ่มสลับกับซี๊ดปากครั้งแล้วครั้งเล่าประสานไปกับเสียงครางของคนใต้ร่าง
เขาเลื่อนมือบีบคลึงเต้าอวบทั้งสองข้างและดูดปลายยอดสลับไปมาได้ยินเสียงจ๊วบจ๊าบที่ทำให้คนตัวเล็กยิ่งเขินอายแต่ก็ก็แอ่นกายขึ้นรับพลางจิกมือขยำผ้าปูที่นอนแน่น
จงอินหยัดกายขึ้นนั่งก่อนดึงร่างบางให้ขึ้นมานั่งบนตักเขาทั้งไม่ยอมให้กลางกายหลุดออก
แขนเรียวโอบรอบคอแกร่งไว้เป็นที่ยึดพลางขยับโยกตัวไปตามที่เขาจับบังคับก่อนเธอจะเป็นฝ่ายออกแรงเองเมื่อรู้จังหวะ
ขณะที่ร่างหนาก็สาละวนขยำมือกับอกอวบพลางโน้มหน้าหวานลงมาให้เขาได้ลิ้มความหวานที่ริมฝีปากอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย
“อ๊า...พี่คะ...อ๊ะๆๆ อ๊ะ…อื้อออ ฮ๊ะ! อ๊า ~” สองร่างผ่อนแรงลง
โยกช้าๆ เพื่อยื้อเวลาไม่ให้บทรักต้องจบเร็วนัก จงอินเอนตัวนอนราบกับที่นอน
ปล่อยให้คนตัวเล็กที่กำลังล่องลอยอยู่ในห้วงอารมณ์หวามไหวได้โยกกายเย้ายวนของเธอบนร่างเขา
ตาคมจดจ้องทุกการเคลื่อนไหวไม่ละพลางบีบมือที่เนื้อสะโพกนิ่ม
เขามองใบหน้าหวานหยดที่กำลังหลับตาพริ้มแสดงอารมณ์สลับกับกลีบนูนอวบที่กำลังกลืนท่อนเอ็นเขาเข้าออกเห็นชัดเต็มตา
“อ๊ะ! อ๊าๆ ! ย๊ะ! พะ...พี่! อ๊าง! อึก...อื้อๆๆ!” มือหยาบข้างหนึ่งจับตรึงสะโพกมนไว้ส่วนอีกข้างก็บีบขยำอกอวบ
เขากระแทกกายสวนขึ้นจนร่างบางสั่นโคลงไปตามแรงพร้อมกับเสียงเนื้อกระทบกันที่ดังถี่
จงอินอัดกายเขารัวถี่อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหยุดลงให้ร่างเล็กได้พักหายใจ
แต่ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ถูกจับให้อยู่ในคลานแล้วถูกกายใหญ่แทรกเข้ามาอีก
เขาถอนกายออกจนเกือบหลุดแล้วกระแทกเข้าไปจนมิดทำอย่างนั้นอยู่ซ้ำๆ
มันทั้งเสียวทั้งทรมานแทบจะขาดใจ
มือเรียวบางจิกเกร็งกับหมอนจนแทบจะฉีกมันให้ขาดออก
ตับ! ตับ! ตับ!
“อ๊า! อ๊า! อ๊ะ! อึก…อื้อออ อ๊ะๆๆ!” ร่างสูงส่งกายของเขาเข้ามาถี่ขึ้นเรื่อยๆ
มือหนาขยำเนื้อสะโพกนิ่มและแยกมันออกจากกันให้เขาเข้าออกได้สะดวก แรงที่เขาส่งมาทำเธอทั้งจุกทั้งเสียว
มันเหมือนร่างจะระเบิด หลายนาทีกว่าทุกอย่างจะหยุดปล่อยให้เธอพักหายใจ
กายบางทรุดตัวลงกับที่นอนอย่างหมดเรี่ยวแรง
ก่อนจะพลิกตัวนอนหงาย เธอหลับตาพริ้มเชิดหน้าหายใจอยู่ครู่หนึ่ง
ก่อนปรือตาขึ้นเมื่อช่องทางรักถูกเขาแทรกเข้ามาอีก
แรงที่มีเหลืออยู่น้อยนิดบังคับแขนตัวเองให้ยกขึ้นไล้มือไปตามแผงอกแกร่ง
ดวงตาปรือฉ่ำมองสบตากับเขา ก่อนจะปิดลงเมื่อร่างสูงโน้มลงมาประทับริมฝีปาก
รสจูบคราวนี้มันเป็นรสนุ่มละมุนแสนหวานและอ่อนโยน เขาเลื่อนไปจูบซับตามขมับชื้นลงมาถึงซอกคอและเนินอกอวบ
“พี่แตกในนะ” เขาเอ่ยขอที่ข้างหูก่อนขบเม้มมันเบาๆ
ให้กายบางเสียววาบและขนลุกชันพลางขยับสะโพกช้าๆ กดเน้นเข้าลึก
การถูกขอตรงๆ
อย่างนั้นทำเอายัยคนขี้เขินถึงกับไปไม่เป็น เธอเบือนหน้าหนีเขา
มีท่าทีเหมือนจะปฏิเสธจนคุณชายเขาใจแป้ว แต่เสียงร้อง “อื้อ…” ในลำคอที่ดังขึ้นหลังจากนั้นก็ทำเขายิ้มร่า
“อ๊ะๆๆ! อึก พะ...พี่...อ๊า! อื้อๆๆๆ! อ๊างงง!”
หลังได้คำตอบที่โดนใจ คุณชายคิมก็หยัดกายของเขาขึ้น แล้วกดสองขาเรียวลงให้สะโพกมนยกสูงขึ้น
ก่อนจะขยับช่วงล่างแทรกท่อนเอ็นแหวกกลีบอ่อนไหวรัวเร็วจนคนใต้ร่างครางไม่เป็นภาษาและบางช่วงก็แทบจะไม่มีเสียงให้ร้องออกมา
เสียงครางหวานกับความเสียวซ่านที่แผ่ไปทั่วร่าง
ทำให้จงอินสบถคำหยาบออกมาพอให้ได้เร้าอารมณ์ เขาซี๊ดปากเมื่อช่องทางร้อนระอุตอดรัดเขาแน่นเป็นจังหวะถี่และชโลมแก่นกายเขาด้วยน้ำครีมเหนียวจนชุ่ม
ทุกครั้งที่เนื้อกระทบเนื้อก็จะได้ยินเสียงน้ำเหนอะแทรกมาด้วย
เขาขยับสะโพกอย่างเอาแต่ใจตัวเองเป็นที่สุด มันทั้งเข้ามาถี่และลึก
แม้มือบางจะมาทาบยันที่แผงกล้ามท้องก็ไม่ทำให้เขาเพลาแรงลงจนคนตัวเล็กต้องไปจิกหมอนระบายเอาแทน
“อ๊ะๆๆ อ๊า! ยูจะ! ฮ๊ะ! พะ...พี่! อื้อออ...ระ…เร่งอีกค่ะ! อ๊างง! ฮ๊ะ!” กายบางบิดเร้าด้วยความต้องการและร้องขออย่างเผลอตัวเมื่อเธอกำลังทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุด
ปลายเท้าจิกเกร็งพร้อมกับแอ่นลำตัวขึ้น กดสะโพกให้รับการกระทั้นได้เต็มที่และไม่นานนักก็รู้สึกถึงสายน้ำอุ่นที่ฉีดเข้ามาเต็มแรงพร้อมกับความรู้สึกเสียววาบเหมือนถูกผลักจากตึกสูงที่แล่นไปทั่วร่าง
“อ๊างง!”// “อ๊าห์!!”
สองร่างกระตุกเกร็งค้างก่อนจะผ่อนลง
ร่างเล็กทิ้งกายกับที่นอนและถูกทาบทับด้วยคนตัวหนาที่ทิ้งร่างเขาลงมา
จงอินฝังหน้าลงกับซอกคอขาวหอบหายใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะขยับขึ้นมามองใบหน้าหวานที่กำลังขึ้นสีฝาดน่ามอง
เขายิ้มให้กับภาพที่เห็นแล้วดูดดุนเรียวปากสีสดก่อนจะหยัดกายขึ้นนั่งแล้วถอนแก่นกายออกให้ได้เห็นน้ำคาวขุ่นไหลเยิ้ม
“อึก...แฮ่ก...” คนตัวเล็กนอนหอบหายใจอย่างเรี่ยวแรง
เธอปรือตามองเขาก่อนจะหันหลบแววตาที่เขามองมาอย่างชอบใจ
พลางเบียดขาชิดด้วยความเขินอายที่ไม่เคยหมดไปได้เลยไม่ว่าจะถูกเขาครอบครองกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
“จะนอนแล้วเหรอ?” จงอินลงมานอนข้าง ๆ กอดเอวเล็กจากด้านหลังรั้งร่างบางเข้ามาในอ้อมอก
“ง่วงค่ะ…” เสียงเล็กตอบอู้อี้ทั้งยังไม่ลืมตามองพลางขยับหันหน้าเข้าหาซุกตัวลงกับอกกว้างอย่างต้องการไออุ่น
“ครับ นอนก็ได้ งั้นพรุ่งนี้พี่จะเข้าไปคุยเรื่องแต่งกับพ่อแม่ยูนะ”
จงอินวางศีรษะกับฝ่ามือพลางเกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าหวานอยู่ออกและบอกแพลนของเขาไปด้วย
“ค่ะ...” ร่างเล็กตอบแผ่วเพราะเริ่มจะหลับเต็มทีแล้ว “แล้วถ้าพ่อกับแม่ไม่ให้ล่ะคะ...”
“ไม่ให้ พี่ก็จะแตกในอีก” ถึงน้ำเสียงจะดูเจ้าเล่ห์เหมือนทีเล่นทีจริงแต่บอกเลยคุณชายคิมน่ะเขาหมายความอย่างที่พูดไปจริง
ๆ
“พี่จงอินอะพูดอะไรก็ไม่รู้...” คนน้องยกมือที่ไม่มีแรงตีอกล่ำๆของคนพี่พร้อมกับพูดเสียงอู้อี้ที่แทบฟังไม่ได้ศัพท์ก่อนจะขยับตัวหันหลังให้อีก
“เอ้ย์ นี่ไม่ได้ล้อเล่นนะ พูดแล้วก็แตกอีกสักทีดีมั้ยกันเหนียว!”
“!!!
เดี๋ยวสิคะ! อื้อออ!”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น