Chen x you : fifty shades of Kim Jongdae #62 Sugar Baby X Sugar Daddy (NC)
ลำแขนแกร่งเลื่อนลงรั้งเอวบางให้เข้ามาแนบชิด ขณะที่ฝ่ามืออีกข้างประคองใบหน้าเล็กเอาไว้และริมฝีปากก็กำลังบดเบียด
แนบชิดจนอะไรก็แทรกผ่านไม่ได้
เรียวแขนเล็กเลื่อนโอบรอบคอเขาไว้พลางที่ตัวเธอค่อยๆถูกเขาประคองให้นอนราบลงกับที่นอนนุ่ม
จงแดจับผ้าห่มที่ขวางเขาอยู่ออกให้พ้นทางแล้วแนบลำตัวเปล่าเข้าไปแทนที่
เสียงเล็กครางอือ
เธอเชิดหน้าขึ้นขณะที่ริมฝีปากอุ่นร้อนกำลังจูบซับไปตามลำคอขาว
ฝ่ามือร้อนไล้จากต้นขาเร้าให้เธอยกขาข้างนั้นขึ้นตั้งชันกับเตียงนอน
แอ่นอกขึ้นเมื่อเรียวลิ้นของเขาค่อยๆลากลงมาสัมผัสกับยอดอ่อนไหว
ขณะที่เล่นเร้าอยู่กับอกอิ่ม
จงแดก็ช้อนสายตาขึ้นมอง ภาพคนตัวเล็กของเขากำลังหลับตาพริ้มทั้งกัดริมฝีปาก
ร่างกายเธอตอบสนองเขาเป็นอย่างดีนั่นทำให้พ่อหมาป่ายกยิ้มอย่างชอบใจ
คำว่า ‘หมดโควตา’ ไม่มีจริงในสารบบของคิมจงแด
ร่างสูงเลื่อนกายลงต่ำ
ปลายจมูกที่ไล้ผ่านและลมหายใจที่รินรดทำให้สยิวจนหดเกร็งหน้าท้อง เขาจับขาเรียวที่ข้างวางราบให้ตั้งชันเป็นตัวเอ็ม
แล้วจูบซับไปตามซอกขาก่อนจะโลมเลียส่วนนั้นของน้องจนชุ่ม
เรียวลิ้นที่เกร็งตัวไล้ไปมาตรงกลางร่อง เน้นหนักๆตรงจุดกระสั่น
มันเสียวจนซอนมุลเริ่มบิดตัวไปมา
“อื้อออ .. แด๊ด”
ก็รู้อยู่ว่าคำนี้มันยั่วอารมณ์เขาแค่ไหนแต่ก็ยังจะพูดปนกับเสียงครางกระเส่าๆนั่นอีก
จงแดหลับตาพรูลมหายใจหนักๆอย่างข่มอารมณ์ ก่อนจะละเลงบทออรัลอย่างช่ำชอง
ดุดันจนน้องร้องเสียงหลง และสุดท้ายก็บิดตัวเกร็ง ถูกเขาใช้ลิ้นจนเสร็จ
“อึก ..” กายบางหอบหายใจเบาๆ สะโพกที่ถูกยกขึ้นเหนือเตียงถูกเขาปล่อยลง
ปรือตามองคนที่นั่งอยู่ สายตานี่พร้อมจะโดดตะครุบเต็มทีแล้ว
ซอนมุลหัวเราะเบาๆพร้อมกับกัดปลายนิ้ว
ก่อนจะลุกขึ้นมาแล้วยื่นหน้าเข้าไปจุ๊บแก้มเขาเป็นการโอ๋
ตรงกลางกายที่ดันกางเกงนอนออกมานั่นบอกว่าเขากำลังอึดอัดใช่เล่นเลย มือเล็กยกมาลูบมันเบาๆก่อนจะร่นขอบกางเกงลง
ปล่อยให้ส่วนแข็งขืนเป็นอิสระแล้วก้มตัวลง ส่งมันเข้าไปในปาก
เสียงทุ้มครางเบาๆในลำคอ
เขาปล่อยตัวอย่างสบายเพราะเธอเป็นงานจนถึงขั้นคล่อง
ลิ้นเล็กๆเลียแท่งร้อนขึ้นลงสลับกับอมไปเต็มปาก
ยอมรับเลยว่าน้องน่ะเอาใจเก่งจนป๋าโงหัวไม่ขึ้นแล้ว
“อ๊าห์ ..”
จงแดปล่อยเสียงครางเบาๆตอนที่ร่างเล็กดูดปลายแก่นกายเขาก่อนจะผละออก
ซอนมุลมองเขาแล้วอมยิ้มก่อนจะหันไปคว้าคอนด้อมที่หัวเตียงมาใส่ให้
แล้วปีนขึ้นมานั่งบนตัก
“ให้หนูขึ้นก่อนนะ”
ทำขนาดนี้แล้วยังจะขออีก จงแดนึกขำในใจ เขาไม่ได้ขัดอะไร ปล่อยให้ยัยตัวเล็กทำตามสบาย
แต่ปล่อยให้ทำเองทีไรก็เล่นงามเขาจนแทบสติแตกทุกทีสินะ เอาตรงนั้นมาถูกับท่อนเอ็นเขา
โยกสะโพกไปมาพร้อมกับส่งเสียงซี๊ดปาก เขาต้องกลั้นใจ
กลืนน้ำลายไปหลายอึกกว่าเธอจะปล่อยให้เขาเข้าไปข้างในได้
“อ๊ะ .. อ๊า ..” ร่างเล็กดันให้เขานอนราบกับที่นอน เธอโยกกายเป็นจังหวะ
เชิดหน้าครางไปตามอารมณ์ ขณะที่สองมือเขาทั้งบีบเนื้อก้นนิ่มทั้งเคล้นอกใหญ่ๆของน้องอย่างเมามัน
ปล่อยให้คนบนร่างโยกไปเรื่อยๆ
สองตาเอาแต่มองไม่หยุด ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่าซอนมุลไม่เด็กแล้วจริงๆ
น้องต่างจากที่นอนด้วยครั้งแรกลิบลับ สะโพกผาย เอวคอด อกเต็มมือ ทุกส่วนโตเต็มที่
แถมไม่เงอะงะแบบเมื่อก่อน ทำทุกอย่างคล่องไปหมด
สมเป็นเด็กปั้นของป๋า
จงแดหยัดกายขึ้นจากที่นอน
รั้งร่างนุ่มนิ่มเข้ามากอด เนื้อที่แนบกันแลกเปลี่ยนไอร้อนจนความเย็นจากเครื่องปรับอากาศไร้ความหมาย
พักใหญ่ที่โยกกายอยู่ด้วยกันแบบนั้น
ก่อนเขาจะจับให้เธออยู่ในท่าคลาน ยกสะโพกสอบขึ้นก่อนจะจับแก่นกายถูไถไปกับร่องก้นพลางโน้มตัวลงจูบซับตามแผ่นหลังเนียน
แล้วเลื้อยกายขึ้น จับหน้าเล็กให้หันมารับจูบ
และสอดท่อนเอ็นแหวกกลีบอ่อนไหวเข้าไปอีกครั้ง
“อื้ออ ฮ๊ะ! อึก .. อื้อๆ .. อ๊า ..
อ๊ะๆ แด๊ด! อึก ..” เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังระงมห้อง
ปนเปไปกับเสียงครางกระเส่า จังหวะที่เขาส่งมามันหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆทั้งถี่จนไม่ได้พักหายใจ
สองมือเล็กจิกกับหมอนแน่นจนมันแทบขาด อยากจะครางเบากว่านี้เพราะกลัวจะมีใครผ่านหน้าห้องมาได้ยินเข้าแต่ก็ทำไม่ได้สักนิด
กัดปากกลั้นเอาไว้ สุดท้ายก็ต้องร้องออกมาอยู่ดี
เสียงครางหวานปนไปกับเสียงเนื้อกระทบกัน
เขาหายใจฟึดฟัด ช่องทางคับแน่นตอดรัด มันดีจนเขาตักตวงไม่หยุดหย่อน ฝ่ามือร้อนไล้แผ่นหลังเนียนขึ้นไปลูบแก้มนิ่มเล่นก่อนจะส่งเรียวนิ้วกลางเข้าไปในปาก
และเธอก็ทั้งอมทั้งดูดมันอย่างรู้งาน ยิ่งทำให้เขาแทบคลั่ง
ตับ! ตับ! ตับ!
“อึก! อ๊า .. อื้อออ”
ซอนมุลฟุบลงไปกับเตียง
ซบหมอนนอนหอบหายใจได้แป๊บหนึ่งก่อนจะพลิกตัวกลับมานอนหงาย
ขณะที่ร่างสูงถอดกางเกงนอนออกแล้วโยนมันลงเตียง เป็นอีกผืนที่กองรกอยู่บนพื้น
สายตาราชสีห์ตะหวัดมาจ้องร่างน้อยๆของคนน้อง ก่อนจะลงมาทาบกาย
บดจูบขยี้ริมฝีปากอิ่มจนบวมเจ่อ มือไม่อยู่สุข บีบเคล้นขยำนมไม่หยุดหย่อน
“อื้อออ แด๊ดอ่า
อย่าบีบแรง เดี๋ยวเละหมด” คนตัวเล็กมุ่ยหน้า
ตีมือซนๆของเขาไปหนึ่งที จะมันเขี้ยวอะไรน้องขนาดนั้น เบามือหน่อยก็ได้
ตัวเล็กตัวน้อยขนาดนี้ไม่กลัวน้องบุบสลายเลยหรือไงกัน
“ไม่เห็นเป็นไร
เดี๋ยวให้ตังค์ไปทำก็ได้” พูดแล้วก็ก้มไปดูดยอดอกสีชมพูของน้องเล่น
เรียกเสียงครางกระเส่า พอหอมปากหอมคอก็หยัดกายขึ้นมานั่ง
ชักรูดแก่นกายสองสามทีแล้วสอดกลับเข้าที่ ก่อนจะโยกสะโพกเบาๆ
“อ๊า .. อื้อออ อ๊ะๆ ฮ๊ะ!” สองมือของเขายังคงสาละวนกับอกอวบๆไม่หยุดหย่อน
ขณะสะโพกสอบยังทำงานไม่บกพร่อง เสียงครางแหลมปนไปกับเสียงทุ้มในลำคอ
จงแดค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆจนคนใต้ร่างโยกไปตามแรงจนหัวสั่นหัวคลอน
จับมือเล็กที่จิกหมอนมากุมประสานไว้แน่น
“อ๊ะๆๆ! อื้อออ แด๊ดคะ! อ๊า .. อื้อ!”
ตาคมจ้องหน้าเหยเกไม่ละ
คุณจงแดชอบเป็นแบบนี้เสมอเวลาที่มีอารมณ์อ่อนไหวใกล้ถึงจุดหมายเขาจะเอาแต่จ้องหน้าชื้นเหงื่อขึ้นสีระเรื่อจนน้องเขินอาย
บางครั้งเขาก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่า เด็กตัวเล็กๆวันนั้นจะกลายมาเป็นคนที่เขารักได้มากและอยากจะดูแลไปทั้งชีวิตแบบนี้
ริมฝีปากอุ่นจูบซับไปตามขมับชื้น
เขากอดร่างของเธอจนจมแนบไปกับอก สองแขนเล็กกอดร่างหนาเอาไว้ยึด
แก่นกายที่ขยับเข้าออกในตัวมันทำให้ทั้งจุกทั้งเสียวไปหมด จิกเรียวเล็บข่วนไปตามแผ่นหลัง
และมันเร้าอารมณ์จนเขายั้งแรงไม่ได้ จงแดหยัดกายขึ้นจับเอวคอดยึดไว้และเร่งจังหวะถี่เมื่อเขาเองใกล้จะถึงเต็มทน
“อ๊ะๆๆๆ .. อื้อ! ฮ๊ะ! แด๊ด หนูจะ ..
อ๊า!” เขาเร่งถี่ราวนาที กายบางก็จิกเกร็ง
ช่องท้องหวามไหว
ความเสียววูบเหมือนหล่นลงจากที่สูงแล่นไปทั่วร่างไม่ต่างกันกับเขาที่เกร็งข้างปล่อยน้ำกาม
ช่องทางนุ่มอุ่นร้อนตอดรัดเขาตุบๆ มันดีจนแทบไม่อยากจะเอาออก
ร่างสูงค้างกายเอาไว้ครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆถอนออกมาแล้วถอดคอนด้อมออก
โยนมันทิ้งถังขยะข้างเตียงไปรวมกับชิ้นอื่นๆที่กองอยู่
กลับมามองอยู่ร่างน้อยๆที่หอบหายใจไม่แพ้เขา หน้าสวยหลับตาพริ้มเงยหน้าโกยอากาศ
พอเขาลงไปนอนข้างๆยัยตัวเล็กก็หันมาซุกแทบจะทันที
“เด็กคนนี้ขี้เซาจริงๆ”
เขาบ่นใส่พร้อมกับกดปลายจมูกรั้นเบาๆ
ซอนมุลมุ่ยหน้าก่อนจะลืมตามามองประท้วง
“ก็หนูเพลีย
แด๊ดทำให้หนูเหนื่อยก็ต้องปล่อยให้หนูนอนสิ ห้ามกวน”
“หึ” เขาขำเบาๆก่อนจะพยักหน้าเออออ “แล้วอยากไปกินอะไรหื้ม”
“อยากกินร้านที่ไปกินกับแด๊ดครั้งล่าสุดอ่า
อร่อยมากเลย” พูดทั้งหลับตา
ถึงจะง่วงมากแต่ก็ยังนึกถึงของกินอยู่ดี
“แต่ร้านนั้นมันต้องจองก่อนล่วงหน้าเป็นเดือนๆเลยนะ
วันนี้ไม่ทันหรอก ที่คงจองเต็มหมดแล้ว” บอกและขยับตัวตั้งศอกกับเตียง
วางศีรษะไว้กับฝ่ามือ ม้วนผมน้องเล่นไปพลาง ที่เขาบอกทำให้ยัยตัวเล็กลืมตามามองนิ่งๆ
ไม่พูดอะไร จนคุณป๋ายกคิ้วขึ้นแทนคำถาม
“หนูอยากกินร้านนี้นี่คะ
แด๊ดก็ลองโทรไปก่อนซี่ หนูรู้ว่าแด๊ดหาที่นั่งให้หนูได้” พูดเสียงเนือยๆก่อนจะพลิกตัวนอนตะแคงไปอีกข้าง
ความดื้อตาใสทำให้จงแดได้แต่ขำพลางสั่นหัว เด็กนี่เอาแต่ใจตัวเองซะจริง
แต่ก็นั่นล่ะนะ
ใครกันที่ทำให้หนูซอนเป็นแบบนี้ ก็ไม่ใช่เพราะป๋าหรือไงที่คอยตามใจ ทุกวันนี้เงินที่หามาก็เปย์แต่น้องนี่แหละ
ก็ดูสิ แค่น้องบอกแค่นั้นก็หันไปคว้าโทรศัพท์มาโทรไปที่ร้านเองไม่ต้องผ่านผู้ช่วย
ปลายสายตกปากรับคำเขาอย่างดีก็ยิ้มปริ่มกลับมามองคนที่นอนอยู่
เดี๋ยวพอตื่นมาแล้วพาไปกินข้าว ก็จะได้เห็นน้องเคี้ยวแก้มตุ่ยกินอย่างเอร็ดอร่อยเหมือนวันนั้นอีก
แค่คิดหัวใจก็ชุ่มฉ่ำไปหมด
แต่ตอนนี้ขอนอนกอดให้หนำใจก่อนแล้วกันนะ
เอ๊ะ ..
หรือจะต่ออีกสักยกดี
เป็นรางวัลที่ต้องเหนื่อยโทรไปจองที่ร้านไง
‘หึๆ’
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น